Rozwód kościelny jako pojęcie przyjął się do języka polskiego i używany jest potocznie. Sformułowanie to jest jednak błędne, co więcej nawet określenia typu unieważnienie małżeństwa czy też unieważnienie sakramentu małżeństwa są niepoprawne. Związane jest to z faktem, iż teoretycznie Kościół Katolicki rozwodów nie udziela.
Według nauk kościoła decyzję o „sakramentalnym tak” podejmuje się na całe życie, co czyni małżeństwo trwałym i nierozerwalnym. Jedyna możliwość jaką dopuszcza prawo kanoniczne, to stwierdzenie nieważności małżeństwa lub dyspenza od małżeństwa zawartego a niedopełnionego.
W praktyce oznacza to mniej więcej tyle, że należy podać argumenty, dlaczego związek nie może (oczywiście w świetle Kościoła) zostać zakwalifikowany jako małżeństwo. Do takich argumentów można zaliczyć:
- Wiek – małżonkowie w momencie zawarcia związku byli za młodzi (niekoniecznie nieletni według prawa).
- Impotencja i bezpłodność – celem małżeństwa jest założenie rodziny i spłodzenie potomstwa. Jeżeli jeden z małżonków wiedział przed ślubem o swojej bezpłodności i nie poinformował współmałżonka, zawarte małżeństwo staje się nieważne.
- Istnienie wcześniejszego małżeństwa, które w świetle Kościoła Katolickiego nie zostało rozwiązane bądź też uznane za nieważne.
- Święcenia kapłańskie lub śluby czystości w instytucie zakonnym – przed zawarciem małżeństwa, duchowny powinien uzyskać dyspensę od celibatu, co w praktyce oznacza utratę stanu duchowego.
- Różność religii – do zawarcia tak zwanego małżeństwa mieszanego, czyli małżeństwo między ochrzczonym a nie ochrzczonym potrzebna jest zgoda ordynariusza.
- Porwanie – małżeństwo jest nieważne jeżeli jedna ze stron została uprowadzona i zmuszona do małżeństwa.
- Spowodowanie śmierci celem zwolnienia z obowiązku małżeńskiego – morderstwo współmałżonka w celu zakończenia starego małżeństwa, aby móc zawrzeć nowe, z góry unieważnia kolejne małżeństwo.
- Pokrewieństwo – prawo kanoniczne zakazuje wszelkich małżeństw pomiędzy krewnymi w linii prostej jak również w linii bocznej aż do czwartego stopnia pokrewieństwa.
- Powinowactwo – Kościół Katolicki zabrania również zawarcia małżeństwa pomiędzy jednym z współmałżonków a krewnymi drugiego. Powodem ustalenia tej przeszkody jest szacunek należny krewnym współmałżonków.
- Powody natury psychicznej, do których należą między innymi niepełnosprawność umysłowa (brak możliwości podejmowania racjonalnych decyzji), zaburzenia psychiczne w postrzeganiu praw i obowiązków małżeńskich, przyczyny natury psychicznej uniemożliwiające podjęcie istotnych obowiązków małżeńskich.
- Podstęp – czyli świadome zatajenie jakieś informacji lub cechy, aby móc zawrzeć związek małżeński.
- Rozwiązanie węzła małżeńskiego – ma miejsce jeżeli po zawarciu małżeństwa nie doszło do współżycia seksualnego między małżonkami.
- Nieświadomość konieczności współżycia małżeńskiego – w przypadku małżeństwa nieletnich istnieje obowiązek uświadomienia młodych małżonków obowiązku małżeńskim, czyli współżyciu seksualnym nakierowanym na.
Dodaj komentarz